Hronična bolest koja nastaje usled prekomernog nakupljanja masnih depoa u organizmu, naziva se gojaznost. Stepen uhranjenosti organizma se definiše pomoću indeksa telesne mase, BMI (Body Mass .Index) koji se računa tako što se telesna masa u kg podeli sa telesnom visinom izraženom u m².
Epidemija gojaznosti u svetu počinje sedamdesetih godina 20. veka. Prevalenca gojaznosti je neujednačena, tako da se 2008. godine najveći procenat gojaznih nalazio u Kini, 241 miliona i u SAD 158 miliona. U Srbiji je 2014. godine bilo 54% odraslog stanovništva sa prekomernom telesnom masom i 23% gojaznih osoba. Povećan trend gojaznosti je praćen povećanjem stepena gojaznosti, tako da je u SAD u periodu od 2000. do 2005. godine broj osoba sa BMI>40kg/m² povećan sa 50%, a broj gojaznih sa BMI>50kg/m² povećan za 75%. BMI je obrnuto proporcionalan očekivanoj dužini života. Osobe srednjeg životnog doba sa BMI 32kg/m2 , u odnosu na osobe sa BMI 24kg/m² imaju 3 godine očekivani kraći životni vek. Osobe sa BMI većim od 35kg/m² imaju čak 8,9 godina kraći životni vek računat na 75 godina života, u odnosu na normalno uhranjene osobe.
U zavisnosti od rasporeda masnog tkiva gojaznost može da bude centralna (visceralna, telo ima oblik jabuke) ili periferna (telo ima oblik kruške). Centralna gojanost se definiše obimom struka koji je veći od obima kukova. Ovaj tip gojanosti je udružen da kardiovaskularnim i metaboličkim komplikacijama.
